Storbåten fra Mari-Jens garden
Prosjekt: Storbåten fra Mari-Jens garden, «Mari»
Hvor: Sogndal
Eier: Indre Sogn Kystlag
Prosjektet med istandsetting av «Mari» har som mål å hente fram og bruke et gammelt kulturminne til allmennhetens beste og har som sådan stor verdi. Kulturminnefondet prioriterer prosjekter som reparerer og bevarer mest mulig av eksisterende bygningsdeler, og der skadde og ødelagte deler skiftes med samme teknikker og materialer av kvalitet, dimensjon og utforming slik de opprinnelig har vært. Kulturminnefondet innvilget inntil 110.000 kroner i støtte til ulike tiltak:
- fornying av saum i bordgang og kjøl med tetting av suer
- reparasjon av råteskade i bord/band
- lage og tilpasse tilfar
- tjærebehandle skroget
- male ripa hvit
- reparere/behandle mast
- lage nytt ror (kopi av det gamle)
- lage seks 4 meter lange årer og nytt råseil (etter mal av det gamle).
Sted
Grindanaustet, Kaupanger
Båt og fartøy
Døypte Mari (140): – Tradisjonsbåten er viktig for å forstå kor me kjem frå
– Sjøen var sjølve vegen, og tradisjonsbåten var fundamentet for alt folket levde av.
Det sa Per Haugen då den 140 år gamle føringsbåten frå Mari-Jens-garden på Nornes vart døypt på sjølve Kulturminnedagen 2020.
Og i tråd med opphavsgarden fekk båten sjølvsagt namnet «Mari».
Vern gjennom bruk
– Den norske tradisjonsbåten er eit viktig kulturminne for å forstå kor me kjem frå, og kystlaga har vern gjennom bruk som motto, sa Haugen, og la til:
– Me bruker båtane aktivt til å ro og sigla på Sognefjorden, det er både aktivt og sosialt.
Han trekte fram det gode samarbeidet med Fjordmuseet som eit viktig utstillingsvindauga for kulturarven vår her i fjordbygdene, og minna om at den klinkbygde tradisjonsbåten nyss er nominert til UNESCO si verdsarvliste for immaterielle kulturminne.
– Å sigla får ein ekstra dimensjon i ein tradisjonsbåt – det må opplevast! konkluderte Haugen.
Lang forhistorie
Arne Jon Barlinn trekte linene attende til båten vart bygd kring 1880 på Henjesanden på Systrond, og gjorde grundig greie for prosessen frå Kystlaget fekk båten i hende for fem år sidan og fram til dagens dåp.
Sogn Avis har tidlegare omtalt jomfruturen i midten av juli, då båten endeleg var sett i sjødyktig stand att.
– Me har lagt ned 786 dugnadstimar totalt, og laget har hatt store utlegg, sa han, og slo fast:
– Dette er eit stort lyft for eit lite lag, og me hadde aldri greidd det utan støtta frå mellom anna Kulturminnefondet, kommunen og Sparebankstiftinga.
Held i hevd
– Me planlegg å bruka båten til opplæring og hyggje, med vekt på opplæring i sigling med råsegl, avslutta Barlinn, som fekk stor ros frå Marny Tønnessen, leiaren i laget.
– Det er han som har gjort det store arbeidet med å søkja midlar, eit arbeid så stort at folk ikkje skjønar det, sa ho.
Øyvind Hatlevoll frå Ornes Båtbyggjeri, som har spelt ei viktig rolle gjennom restaureringsprosessen av den gamle storbåten, slo fast at slike prosjekt er viktige for å formidla kunnskapen om tradisjonshandverket vidare til nye generasjonar.
– Me ser det som svært viktig å ta vare på dette handverket, og dette er fint arbeid å læra den yngre garde, sa Hatlevoll, og heldt fram:
– Denne båten har frakta folk, dyr og varer, og det er viktig at han vert brukt. Det gjev ikkje den same kjensla om han vert ståande på land.
Ekte eldsjeler
Og brukt vert nok båten, for så snart han var døypt, bar det rett utpå Bukti for fulle segl.
– Dette er eit viktig prosjekt for å vita kven me er og kven me har lyst å vera framover, både som einskildpersonar og samfunn. Tusen takk for innsatsen, og gratulerer med dagen, sa varaordførar Vibeke Johnsen, som saman med nestleiar Tove Aurdal Hjelnes i Forbundet Kysten fekk æra av å døypa 140 år gamle «Mari» i saltvatn frå fjorden.
– Eg tenkjer som med språket, at sognebåten er ein dialekt av klinkbåttradisjonen, sa Hjelnes, og avslutta:
– Det er dei aktive medlemene i kystlaga som er Forbundet Kysten, og eg håpar de held fram det gode arbeidet.
Tekst og foto: Bjørn Sølsnæs. Teksten har stå på trykk i Sogn avis.
Les om flere inspirerende prosjekter støttet av Kulturminnefondet.