MS Jøsenfjord

MS Jøsenfjord er det siste gjenværande lokalruteskipet i fylket og eiges av Jøsenfjord Rutlelag AL. Det er dei som har teke på seg ansvaret for å bevare dette skattkammeret av skipsbygging- og samferdselshistorie. 

Rutelaget har tilsaman fått 1,4 millionar kroner frå Kulturminnefondet til restaurering av salong og dekk.   

Skipet er eit viktig kulturminne som dokumenterer utviklinga i båe skipsbygging og samferdselshistorie over ei lang periode.

Sted

Hjelmeland, Ryfylke

Fartøy og båter

Båt og fartøy

MS. Jøsenfjord siglar vidare

Kvart einaste skip har si eiga historie, men få kan måle seg med historia til MS Jøsenfjord. Skipet vart bygd i 1886 og er eit vitne til over 135 år med utvikling innan skipsbygging og samferdsel. No er ho klar til å sigle igjen etter mange års restaurering på dokk. 

Rutelaget MS Jøsenfjord planlegg å bruke skipet til turistturar, utleige til blåturar, skulebesøk og opplæring, noko som gjer det til ei levande dokumentasjon av lokalrutetrafikken i Ryfylke i etterkrigstida. 

Skipet under arbeid på Hardanger Fartøyvernsenter. Foto: Privat

– Alle gler seg til å bruke skipet 

– Vi får stadig positive tilbakemeldingar. Mange har uttrykt kor flott arbeidet er utført, og alle gler seg til å få bruke skipet, fortel Geir Engelsgjerd i Jøsenfjord Rutelag AL. 

Skipet har vore på dokk sidan 2015 hos Bredalsholmen Dokk og Fartøyvernsenter (BDF) i Kristiansand. Det er eit nasjonalt fartøyvernsenter for verneverdige fartøy bygd i stål, og er båe eit levande mekanisk verkstad og ein kulturinstitusjon.  

Her har skipet vorte heilt ribba, og store delar av stålet har blitt skifta. Skipet vart i juni 2023 slepa til Hardanger Fartøyvernsenter for trearbeid. No er arbeidet med bakkdekk og salongdekk ferdig utført. 

Dei generasjonene som har fått opplevd skipet i Ryfylke i perioda 1930-1978 gler seg til å sjå Jøsenfjord i virke igjen. Gjennom oppbyggingsperioda får vi stadig tilbakemeldingar på historier og opplevingar som mange har hatt tidlegare. 

Støtta frå Kulturminnefondet har vore særdeles viktig. 

 – Prosjektet er veldig stort og går over fleire år. Støtta gjev det ei seriøsitet som gjer det lettare for oss i den vidare prosessen å søkje om midlar utover det offentlege. 

“Skipet er som ei historiebok”

Det er fleire forhold ved dette skipet som er spesielle. Jøsenfjord er det einaste som er i behold av skipa som gjekk til Ryfylke i forrige århundre. 

Eit anna særtrekk er alle ombyggingane og tilpassingane som har skjedd i løpet av 135 år.  

Riksantikvaren har uttalt at skipet er «ei historiebok» som viser utviklinga i skipsbygging og samferdselshistorie over ein lang periode. 

Tilpassingane dokumenterer utviklinga i både skipsbygging og samferdselshistorie over ei lang periode, inkludert korleis slike tilpassingar skjedde regionalt i Rogaland, seier direktør Simen Bjørgen i Kulturminnefondet. 

Vart henta heim att igjen

MS Jøsenfjord vart bygd ved Christiansands Mekaniske Verktøy, og det vart sjøsett i 1886. I perioden frå 1929 til 1978 gjekk fartøyet i kystrutetrafikk i Ryfylke.  

Skipet vart seld til Tyskland i 1978, og nokre år seinare seld vidare til Schagen i Nederland, før det vart henta heim att i 2011 og restaureringa av fartøyet tok til. 

Jøsenfjord var i særs dårleg forfatning då skipet kom tilbake til Ryfylke.  

MS Jøsenfjord på 1970-talet. Foto: privat, frå søknaden til Kulturminnefondet

Mykje dugnad og støtte

Dei fekk stor støtte frå fleire i startfasen til innkjøp og heimtransport. Dei første åra vart det utført mykje dugnadsarbeid med rydding og klargjering for nødvendige skrogarbeid. 

– Vår erfaring med Kulturminnefondet i fleire søknadsrundar har vore særs positiv. Vi har hatt særs god kommunikasjon undervegs, og det er viktig å levere søknader med god dokumentasjon. Vi vil på det sterkaste anbefale andre å søkje, avslutter Geir.  

Rutelaget har også fått midlar frå andre ulike offentlege og private institusjonar, mellom anna 1 million kroner frå Vestenfjeldske og 3,5 millionar frå Ryfylkefondet, for å nemne dei største. 

Kulturminnene er viktig å bevare, slik at komande generasjoner får eit innblikk i korleis det var før i tida. Dette er med å gi gode dokumentasjoner på både korleis ein jobba og korleis materialer ein benytta.